การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท มีข้อดีและมีประโยชน์ต่อการอยู่ร่วมกันในชุมชนและสังคม เพราะถ้าหากคู่กรณีสามารถเจรจาตกลงยุติข้อขัดแย้งกันได้ ก็ไม่ต้องเสียเงินเสียทองว่าจ้างทนายความ มาฟ้องร้องดำเนินคดีต่อกัน อีกทั้งไม่ต้องมาเสียเวลาขึ้นโรงขึ้นศาล ซึ่งกว่าคดีจะเสร็จสิ้นก็ใช้เวลากันหลานเดือนหลายปี ท่านที่เคยมีประสบการณ์เรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลก็คงพอเข้าใจได้ดี

คดีอะไรบ้างที่สามารถเข้าสู่กระบวนการไกล่เกลี่ยได้ ?

• ข้อพิพาททางแพ่ง เช่น ข้อพิพาทเกี่ยวกับที่ดิน ทรัพย์มรดก ข้อพิพาททางแพ่งอื่นที่มีทุนทรัพย์ไม่เกินห้าล้านบาท  
• ข้อพิพาททางอาญา เช่น ความผิดอันยอมความได้ ความผิดลหุโทษ (มาตรา 390 ถึง มาตรา 395 และมาตรา 397) 
• ข้อพิพาททางอาญาในชั้นการสอบสวน ได้แก่ ความผิดอันยอมความได้ ความผิดลหุโทษ (มาตรา 390 ถึง มาตรา 395 และมาตรา 397) ความผิดที่มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงไม่เกิน 3 ปี (มาตรา 294 วรรคหนึ่ง มาตรา 295 มาตรา 296 มาตรา 299 วรรคหนึ่ง มาตรา 300 และมาตรา 334) 

กระบวนการไกล่เกลี่ยเป็นอย่างไร ?

1. ยื่นคำร้องขอไกล่เกลี่ย
2. ประสานคู่กรณี
3. แต่งตั้งผู้ไกล่เกลี่ย
4. ทำการไกล่เกี่ย
5. จัดทำบันทึกข้อตกลงระงับข้อพิพาท

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ 

• กองส่งเสริมการระงับข้อพิพาท กรมคุ้มครองสิทธิฯ 021412767-8
• สายด่วนยุติธรรม 1111 กด 77 หรือสำนักงานยุติธรรมจังหวัด

ที่มา : พระราชบัญญัติ การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พ.ศ. 2562