ทรัพยสิทธิ หมายถึง สิทธิที่มีอยู่เหนือตัวทรัพย์สิน ซึ่งได้มาโดยนิติกรรมหรือโดยผลของกฎหมาย หรือก็คือ สิทธิที่มีสาระสำคัญเป็นทรัพย์สิน ทรัพยสิทธิจะเกาะเกี่ยวอยู่กับทรัพย์สินเสมอ

– เมื่อมีทรัพย์สินจึงมีทรัพยสิทธิ เช่น นาย ก. เป็นเจ้าของนาฬิกา นาย ก. ย่อมมีสิทธิที่จะขาย จะให้ยืม หรือจะจำนำ นาฬิกาของตนเองได้

– เมื่อทรัพย์สินเปลี่ยนมือ ทรัพยสิทธิก็เปลี่ยนมือตามกันไป เช่น นาย ก. ขายนาฬิกาของตนให้ นาย ข. นาฬิกาเรือนนั้นก็จะเป็นของนาย ข. แทน นายข. จึงมีทรัพยสิทธิในนาฬิกาเรือนนั้น

ทรัพยสิทธิ เป็นสิทธิที่คงทนถาวร แม้จะไม่ได้ใช้ทรัพยสิทธิมานานแค่ไหนทรัพยสิทธิก็ไม่ได้ระงับสิ้นไป (ยกเว้น ทรัพยสิทธิอยู่ 2 ประเภท คือ ภารจำยอม และ ภารติดพันในอสังหาริมทรัพย์เท่านั้น ซึ่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1399 และ มาตรา 1434 บัญญัติว่า ถ้าไม่ใช้ 10 ปี ย่อมสิ้นไป การสิ้นไปของทรัพยสิทธิ 2 ประเภทนี้ถือว่าเป็นกรณีพิเศษนอกเหนือไปจากหลักทั่วไป)

ทรัพยสิทธิสามารถใช้อ้างต่อบุคคลทุกคนได้ หรือก็คือ สามารใช้ยันต่อบุคคลได้ทั่วโลก ใครจะขัดขวางเจ้าของทรัพย์สินไม่ให้ใช้ประโยชน์ซึ่งทรัพย์สินของตนมิได้ตัวอย่างนายปลายืมนาฬิกาสีทองของนายกุ้งมา เห็นว่านาฬิกาเรือนนี้สวยดี จึงอยากได้เป็นของตนเองนายปลาตัดสินใจไม่คืนนาฬิกาให้นายกุ้ง แล้วบินหนีไปยังต่างประเทศ

แม้นาฬิกาจะถูกนำไปยังต่างประเทศแล้ว แต่นายกุ้งก็ยังมีสิทธิ์ในนาฬิกาของตนอยู่ (จะตามทวงคืนไปจนสุดขอบฟ้าาา!)

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1298

#กฎหมายน่ารู้ #ศัพท์กฎหมายวันละคำ #ทรัพยสิทธิ #ชื่นใจคนไทยรู้กฎหมาย